Η πρωτεύουσα του νομού είναι χτισμένη στη θέση της αρχαίας και καλά οχυρωμένης
ομώνυμης πόλης των Εσπερίων ή Οζολών Λοκρών, στους πρόποδες του όρους Έλατος,
κάτω από τον όγκο του ιστορικού και θρυλικού Κάστρου των Σαλώνων
(ή Κάστρου της Ωργιάς). Κατά τον 7ο αι. π.Χ. η Άμφισσα οργανώθηκε ως πόλη-κράτος,
με ανάπτυξη στις τέχνες και το εμπόριο, ακμή που διήρκησε επί τουλάχιστον τρεις αιώνες.
Το 338 π. Χ., ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος κατέστρεψε την αρχαία ακρόπολη
και κατέσκαψε εκ θεμελίων την Άμφισσα, για να τιμωρήσει τους Αμφισσείς,
επειδή καλλιέργησαν κτήματα του Κρισσαίου Πεδίου που ανήκαν στη δικαιοδοσία
του Αμφικτυονικού Συνεδρίου.
Η πόλη οικοδομήθηκε εκ νέου (μαζί με τη Ναύπακτο) αναδείχθηκε σε μια από τις
σπουδαιότερες πόλεις της πανίσχυρης Αιτωλικής Συμπολιτείας, φτάνοντας στη
μέγιστη ακμή της στις αρχές του 2ου π.Χ. αι. Στα βυζαντινά χρόνια ερημώθηκε
από τους Βούλγαρους του Σαμουήλ, ενώ ακολούθησε η εκατονταετής περίοδος
της Φραγκοκρατίας, όταν η πόλη ονομάστηκε Σάλωνα. Αποφασιστική ήταν
η συμβολή της πόλης στην Επανάσταση του 1821. Εδώ, δόθηκε στις 25 Μαρτίου
το σύνθημα του ξεσηκωμού στη Ρούμελη. Tο 1825 λεηλατήθηκε από τους Tούρκους
και απελευθερώθηκε οριστικά τον Nοέμβριο του 1828.
Aπέχει 186 χλμ. BΔ από την Aθήνα και 381 χλμ. N από τη Θεσσαλονίκη.
Ναοί της Άμφισσας
- Μητροπολιτικός ναός Ευαγγελίστριας (1829). Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης
- κι έχει τοιχογραφίες που φιλοτέχνησε ο Σπύρος Παπαλουκάς, ονομαστός
- ζωγράφος και αγιογράφος από τη Δεσφίνα. Δίπλα του
βρίσκεται ρωμαϊκό λουτρό.
- Ναός του Σωτήρος (11ου-12ου αι.). Απέχει 3 χλμ. από την πόλη και είναι χτισμένος
- σε βραχώδη και απότομη πλαγιά.
